ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ - ਪ੍ਰਗਿਆ

ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਜ਼ਮਗੜ੍ਹ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਮਾਹੁਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਸੰਤੋਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਅਗ੍ਰਹਾਰੀ ਦੇ ਘਰ 12 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰੀ-ਮੈਚਿਓਰ ਕੁੜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਗੋਡਿਆਂ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਕਰ ਸਨ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਮਾਪਿਆਂ ਸਮੇਤ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸੋਗ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ? ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਧੀ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

ਧੀ ਦਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰਗਿਆ ਕੁਮਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਧੀ ਚਾਰ-ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨੇੜਲੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਸਕੂਲ ਆਉਣ-ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਆਉਂਦੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਘਰੇਲੂ ਕੰਮ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ। ਧੀ ਹੁਣ 12 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਧੀ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਮਾਪੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਭਟਕਦੇ-ਫਿਰਦੇ ਥੱਕ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਕਿਤੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਧੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁੰਬਈ, ਲਖਨਊ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਫਿਜ਼ੀਓਥੈਰੇਪੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇੱਥੋਂ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਕਾਰਨ, ਪ੍ਰਗਿਆ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵੀ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ।

ਪਿਤਾ ਆਪਣੀ ਚਿਪਸ ਏਜੰਸੀ ਚਲਾ ਕੇ ਪੰਜ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਂ ਸਰਿਤਾ ਦੇਵੀ ਘਰੇਲੂ ਔਰਤ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇੱਕ ਅਪਾਹਜ ਵਿਅਕਤੀ ਉਦੈਪੁਰ ਦੇ ਨਾਰਾਇਣ ਸੇਵਾ ਸੰਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੋਇਆ ਪਿੰਡ ਆਇਆ ਅਤੇ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਉਮੀਦ ਦੀ ਕਿਰਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਫਿਰ ਉਸ ਤੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਪ੍ਰੈਲ 2022 ਵਿੱਚ, ਮਾਪੇ ਪ੍ਰਗਿਆ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਆਏ। 27 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ, ਦੋਵਾਂ ਲੱਤਾਂ ਅਤੇ ਗੋਡਿਆਂ ਦਾ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, 2 ਜੂਨ ਨੂੰ, ਪਲਾਸਟਰ ਪੱਟੀ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਤੀਜੀ ਵਾਰ, 18 ਜੁਲਾਈ 2022 ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਮਾਪ ਲਈ ਗਈ ਅਤੇ 21 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੈਲੀਪਰ ਅਤੇ ਜੁੱਤੇ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਪਹਿਨਾਏ ਗਏ।

ਡਾਕਟਰ ਅੰਕਿਤ ਚੌਹਾਨ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪ੍ਰਗਿਆ ਹੁਣ ਤੰਦਰੁਸਤ ਅਤੇ ਠੀਕ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਉਹ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਤੁਰ ਸਕੇਗੀ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਗਿਆ ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਖੜ੍ਹੀ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ। ਸੰਸਥਾ ਨੇ ਧੀ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।