ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ: ਸਤੇਂਦਰ

8 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਘਾਤਕ ਪੋਲੀਓ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੁਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਮਰ ਅਤੇ ਗੋਡਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੇ ਉਸਦੇ ਅੰਗ ਅਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਲਖੀਮਪੁਰ ਖੇੜੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਖੇੜੀ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਨਰੇਸ਼ਜੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਤਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਹੈ। ਰਾਮ ਨਰੇਸ਼ ਅਤੇ ਮਾਂ ਨਿਰਮਲਾ ਦੇਵੀ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਚਾਰ ਧੀਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਕਿ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਇਸ ਹਾਲਤ ਕਾਰਨ ਪਰਿਵਾਰ ਟੁੱਟ ਗਿਆ। ਅੱਠ-ਦਸ ਸਾਲ ਅਪੰਗਤਾ ਦੇ ਸੋਗ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ, ਪਰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਮਦਦ ਲਈ ਕੋਈ ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਵਿਗੜਦੀ ਆਰਥਿਕ ਹਾਲਤ ਕਾਰਨ, ਕਿਸੇ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣਾ ਵੀ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਉਦੈਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਨਾਰਾਇਣ ਸੇਵਾ ਸੰਸਥਾਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਪਾਹਜਾਂ ਲਈ ਮੁਫਤ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟੀਵੀ ‘ਤੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵੀ ਦੇਖਿਆ, ਫਿਰ 2012 ਵਿੱਚ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਨ ਆਏ। ਇੱਥੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਜੂਨ 2014 ਵਿੱਚ ਸੰਸਥਾਨ ਆਇਆ ਅਤੇ ਸਤੇਂਦਰ ਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਲੱਤਾਂ ਦਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਲਾਜ ਦੋ ਸਾਲ ਚੱਲਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਸਰਤ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੈਲੀਪਰ ਅਤੇ ਜੁੱਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਪਹਿਨੇ ਗਏ।

ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਤੇਂਦਰ ਨੂੰ ਕੈਲੀਪਰਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਠੀਕ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਹੀਂ ਰਹੀ। ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਹੈ। ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਤੇਂਦਰ ਨੇ ਸੰਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮੋਬਾਈਲ ਰਿਪੇਅਰਿੰਗ ਕੋਰਸ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ, ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਦੁਕਾਨ ਚਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਦੋ ਸਾਲ ਦਾ ਬੱਚਾ ਵੀ ਹੈ। ਸਤੇਂਦਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁਫਤ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਿੱਤੀ, ਸੰਸਥਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਪ੍ਰਤੀ ਮੈਂ ਜਿੰਨਾ ਧੰਨਵਾਦ ਅਤੇ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਘੱਟ ਹੈ।